Πάσχα: Μία δεύτερη ανάγνωση

Ο συμβολισμός γύρω από το Πάσχα διαπερνά όλες τις ανθρώπινες σχέσεις κι απευθύνεται σε άπιστους και μη.

Η θυσία – ο ένας, για το καλό των πολλών. Ο ένας που «αλλάζει» κι επιφέρει κοινωνική αλλαγή. Μπορούμε να φανταστούμε άραγε τι θα σήμαινε αυτό αν «άλλαζε» κι άλλος ένας, άλλος ένας ακόμη και ούτω καθεξής για το σύνολο της κοινής μας ζωής;

Η αυταπάρνηση – «εἰς ὦτα μή ἀκουόντων», εκεί που η επίσημη εξουσία κωφεύει, σε μία κοινωνία που βρίθει από γραμματείς και φαρισαίους, η αφοσίωση στο δρόμο που έχει επιλεγεί αποκτά μια άλλη σημασία.

Τα συναισθήματα  – σε μία Μεγάλη Εβδομάδα, στον αέναο κύκλο των συναισθημάτων η ζωή είναι πλούσια σε όλα: η χαρμολύπη, η προδοσία, η αδικία, η γενναιότητα, το πένθος και τέλος η ανακούφιση και η χαρά της νέας αρχής.

Η συγχώρεση  – μας θυμίζει πως η δύναμη της συγχώρεσης ανοίγει το δρόμο προς την ουσιαστική αλλαγή και αναγέννηση.

Το μήνυμα της αγάπης  – τα λόγια περιττεύουν για αυτό το συναίσθημα που κατακλύει, που υπερνικά τις δυσκολίες, που διαφεντεύει τις ανθρώπινες σχέσεις, που απευθύνεται θέλοντας και μη σε όλους και όλα.

Τελικά, το Πάσχα μας υπενθυμίζει, είτε πιστεύουμε είτε όχι πως...

οι συνθήκες, ο κόσμος κι η γεμάτη ασχήμια πραγματικότητα -όσο κι αν προσπαθούν- δεν μπορούν να σταθούν ποτέ εμπόδιο στην επαναστατικότητα της αλλαγής.

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση.

Χριστίνα Σαββίδη, Ψυχολόγος

MSc Αναπτυξιακή & Εφηβική Υγεία

Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια